[:ku]
Dayîkek ji dayîkên Efrînî ku bi navê dayîka Mihemed tê nas kirin diyar kir ku ewê jî weke Rêberê xwe Rêberê Gelan Abdullah Ocalan heya dawiyê li berxwe bidin û tu carî nahêlin ku dijmin bi ser bikeve.
ŞEHBA – Piştî êrîşên artêşa Tirk a dagirker û çeteyên wê yên hovane li ser kantona Efrînê û pêkanîna bi dehan komkujiyan li ser sivîlan, bi hezaran malbatên niştecihên Efrînê neçar man ji warên xwe derkevin û berê xwe bidin kantona Şehbayê. Li vê derê di pêşengtiya jinan de gelê Efrînê dest bi pêngava duyemîn ya Berxwedana Serdemê kir.
Şêniyên Efrînê di pêngava yekemîn a Berxwedana Serdemê de destanên lehengiyê nivîsandin. Di riya berxwedanê de jinên Efrînê bûn mînak û ruxmî şert û mercên koçberbûnê jî, lê erka avakirina jiyaneke nû hilgirtin ser milên xwe û ji bo mezinkirina berxwedana heyî heya roja îro pêşengtî dikin.
Li ser vê bingehê dayîkek Efrînê ku bi navê Dayîka Mihemed tê naskirin, di temana xwe ya 60 salî de ku bi hêviya vegera li Efrînê jiyan dike ji ajansa me re axivî. Dayîka Mihemed diyar kir ku ewê tu carî gavên xwe ji berxwedanê şûnde nevêjin û ji bo vegera li Efrînê ewê bi her awayî li berxwe bidin.
‘AXA EFRÎNÊ JI BO ME TIŞTEKÎ CUDA YE’
Destpêkê dayîka Mihemed bi pêşwaziyeke germ bersiva pirsên me da û got; “Hûn bi xêrhatin, ser serê min ser çavên min. Dibêjin dema kevir ji cihê xwe biheje dibe çil perçe. Em jî dema ku ji Efrînê dihatin, em nizanibûn, bê ka em ber bi kuderê ve diçin, em ji ber ku tanb û bombebaranên zêde derketin. Em bi kêfa xwe ji Efrînê dernektine, Efrîn ji bo me weke bihuştekê bû. Heya niha jî em li vê derê bi hêviya vegera li Efrînê jiyan dikin, axa Efrînê ji bo me cuda ye. Ên direvin ji xwe ew diçin, û yên ku dimînin jî heya dawiyê li berxwe didin. Em kesên ku li vê derê mane, em bi gel, şehîd, serok û hevalên xwe ve girêdayî ne.”
‘HEYA KURDEK SER LINGAN BIMÎNE, EW NIKARIN ME TUNE BIKIN’
Dayîka Mihemed destnîşan kir ku armanca wan ji van êrîşan, zindîkirina xeyalên Osmaniyane û wiha axaftina xwe anî ser ziman; “Dixwazin dîsa dema Mistefa Kemal bidin jiyan kirin, ev dem ne ew dema beriyê ye ku karbin bi hêsanî bikin. Ew xeyalê wan hîna mêjiya wan ya dema borî ye. Digotin Kurdek li kuderê be em li pey wî ne. Ev dem wê demê re çûye. Niha jî dem hatiye, bûye dema me, serkeftin ya me ye. Heya Kurdek li ser lingê xwe bimîne, wê stiriyan di çavên wan bikin.”
‘EMÊ JÎ WEKE SEROKÊ XWE HEYA DAWIYÊ LI BERXWE BIDIN’
Her tişt bi hêviya vegera li Efrînê ye; “Ji bo em vegerin Efrînê, emê heya dawiyê berxwe bidin, emê hertim bi xeta şehîdên xwe ve girêdayî bimînin. Çi dibe bila bibe, soza me bi vê rengî ye, her Efrîniyek li ser lingê xwe bimîne, ewê ji bo vegera Efrînê li berxwe bide. Ji bo me germa serma ne pirsgirêke, ji ber ku ya em dikin navê wê berxwedan e. Çawa serokê me di nava çar dîwaran de berxwe dide, emê jî wisa bikin, ji ber ku em li pey serok û şehîdên xwe ne. Heya dawiyê em hene, ji ber ku me felsefeya Serok Apo dîtiye.”
‘NIHA YA KU JI ME TÊ XWASTIN TENÊ BERXWEDAN E’
Dayîka Mihemed diyar kir ku ewê weke gel hertim ji 7 salî heya 70’ê salî di nava çalakiyan de bin; “Bi sedan dayîkên Efrînê weke min hene, ew jî dibêjin, heya Efrîn rizgar nebe em ji vê derê dernakevin, kengî ji me re talîmat hat got derbikevin, emê wê demê derbikevin. Em însanên salên 90’î ne, em însanên nû nînin, şert û merc çibe, emê li berxwe bidin, ji ber ku ev ji me tê xwastin. Emê tu carî jî nehêlbin ku Erdoxan xwasteka xwe pêk bîne. Em ji 7 salî heya 70’ê salê hetim di nava çalakiyan de ne.”
‘EM TENÊ MIRINA BI ŞEREF Û RÛMET JI BO XWE QEBÛL DIKIN’
Herî dawî jî dayîka çeleng ya Efrînî got ger dema mirov dimire bila mirina wî bi şeref be; “Dewleta Tirk ewqas komkujiyan bi serê me de tîne, nexwaşiyên ku berê min negirtibûn jî bi xwe re anî. Ev zalim û xayînan çi ji me dixwazin, ewqas êrîşan bi ser me de tînin ?. Ma dema em ji Efrînê derketin, me dizanîbû em diçin kuderê ? Na me nizanîbû, lê li Efrînê bi zorê em derxistin, wê ji vê derê nikaribe me derbixe. Em ji tang û topên wan tu carî natirsin, emê heya dawiyê li berxwe bidin. Gotinek heya dibêje temenê 10 naçe ya 9. Ji bo me jî wisa ye, me çiqas berxwedanî da, divê em hîn mezintir bikin. Ji ber ku mirin carekê ye, bila ew mirina ku ji bo me tê jî, mirineke bi şeref û rûmet be.”
[:]
